Nooit eerder heb ik de laatste tijd zoveel vragen ontvangen. En dan met name de vraag: Gaat Moon Treasures stoppen? Niet geheel onterecht aangezien de GEHELE shop op dit moment in de SALE is. Maar is dit daadwerkelijk het einde van Moon Treasures of de start van een nieuw avontuur? Of beide?!
Mijn hele leven is binnen één jaar veranderd. Nu ik dit zo schrijf klinkt het als een dramatisch statement. Zo bedoel ik het overigens niet. Ik ben intens dankbaar hoe het afgelopen jaar is gelopen, met alle levenslessen die daarbij hoorde. En laat ik er dan nog maar één cliché statement aan toevoegen: Ik vond mijzelf en mijn eigen kracht het afgelopen jaar.
Omdat Moon Treasures een verlengstuk is van mijzelf, en ik dus zelf zo ben veranderd, resoneerde het niet meer. Dit realiseerde ik me afgelopen zomer. Maar met twee verhuizingen van zowel kantoor als van een woning kwam ik er niet aan toe om ook Moon Treasures onder de loep te nemen en te veranderen. Het was dan ook een enorm geschenk toen het ‘Bonaire avontuur’ zich aandiende. Een maand lang op een tropisch eiland. Niet alleen om de hectische periode van daarvoor een plekje te kunnen geven maar ook de uit gelegen mogelijkheid om nieuwe plannen voor Moon Treasures uit te werken. Aan alles voelde ik dat ik dit avontuur met beide handen aan moest pakken. Nooit eerder stapte ik zo vastberaden het vliegtuig in, en dat helemaal alleen. In het vliegtuig maakte ik een lijst met alle dingen die er moesten gebeuren. Op dat moment niet wetende dat ik letterlijk niets van die ‘To Do List’ zou afvinken in die maand. Bonaire voelt als thuis, maximaal genieten is wat ik daar deed. Van werk en nieuwe plannen uitwerken kwam niet veel terecht. De inspiratie die ik nodig had bleef uit. Ik baalde ervan. En overwoog op dat moment ook te stoppen met Moon Treasures. De boel verkopen en emigreren naar Bonaire? Het spookte letterlijk door mijn hoofd. Het plan voor de verandering van Moon Treasures vond ik in die maand dus niet.
Wat ik wel vond was mijn eigen kracht. Daar zittend onder de palmbomen op een rots, uitkijkend op de zee voelde ik me krachtig, gelukkig en vooral helemaal mezelf. Ik had daarvoor niet iets of iemand nodig. Ik realiseerde met dat geluk, vertrouwen, liefde en kracht altijd in jezelf zitten. Soms moet je er alleen even verbinding mee maken of een reminder voor hebben om je het te realiseren dat het er zit.
Ik besloot na wat wikken en wegen toch terug naar Nederland te gaan. Mede ook omdat mijn gezondheid verre van optimaal was. De eerste dagen thuis voelde ik me echt ellendig en was er van die kracht die ik eerder op Bonaire had gevoeld weinig meer te bekennen. En nog steeds geen idee wat ik met Moon Treasures aan moest. En toen gebeurde er iets wat me zoveel inspiratie gaf…
Zonder al te veel in details te treden maar wel goed om te benoemen omdat het anders wel heel vaag klinkt: Daten anno 2022 is ingewikkeld. Gevolgd door het besef: Hé op Bonaire voelde ik me heel sterk en krachtig, ook zonder man, dus deze heb ik nu ook niet nodig. En opeens plopte er in mijn hoofd het volgde op: I don’t need a man, I only need a Stone Man. En vanuit deze zin startte een enorme brainstorm sessie. Ik had opeens heel helder wat ik wilde en binnen 1 dag had ik de nieuwe visie, missie en strategie te pakken! Het blijkt maar weer dat de beste inspiratie soms gewoon ineens aandiend, in funny ways!
De ‘Stone Man collectie’ van Moon Treasures is iets waar ik altijd heel trots op ben geweest, mede doordat vele ontwerpen uit mijn eigen hoofd komen en die ik samen met mijn leveranciers laat ontwikkelen in Bali. Ieder item met de hand gemaakt, dat maakt ze uniek en letterlijk one of a kind. Maar ook de traditionele Indonesische filosofie die erachter zit. Zet ze in en rondom het huis neer om je te beschermen tegen het kwaad. Echte lucky charms zijn het dus!
Dus het antwoord op de vraag: Gaat Moon Treasures stoppen? Is Nee. Gaat Moon Treasures en het assortiment veranderen? Ja dat wel. Maar ik voel aan alles dat ik deze koers mag gaan varen. En dat mijn missie wordt om deze ‘lucky charms’ aka de ‘Stone Men’ over de wereld te gaan verspreiden. Om zo een reminder te geven dat geluk, liefde, vertrouwen en kracht altijd in jezelf zit. En dat je daar soms alleen een ‘lucky charm’ voor nodig hebt om je daar aan te reminden.
Dus Moon Treasures 2.0 it is! Met als filosofie: I don’t need a man, I only need a stone man!
Ik hou jullie komende tijd op de hoogte van alle ontwikkelingen!
Liefs,
Alis
Dus laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: Mijn relatie is, na bijna 11 jaar, voorbij. En zoals je, je dan vast kunt voorstellen zorgde dit voor een hoop onstuimigheid. Waarbij mijn eerste gedachte was: Ik laat alles achter me en begin ergens aan de andere kant van de wereld een nieuw leven. Ergens in een huisje in de rimboe, dat leek me wel wat. Maar A. de rimboe is nog steeds vanwege alle pandemie perikelen lastig te bereiken en B. is wegvluchten van alles ook niet de oplossing. Dus na een paar slapeloze nachten en een paar goede gesprekken schoof ik het plan ‘emigreren naar de rimboe’ op de lange baan. En besloot ik te beginnen aan een nieuw hoofdstuk in plaats van aan een nieuw boek.
Nadat ik hier was gesetteld kwam er een aanvraag vanuit het groothandelsplatform Ankerstore binnen voor een samenwerking. Ankerstore is een platform waar andere bedrijven en ondernemers (denk hierbij aan bv. conceptstores) uit heel Europa producten kunnen inkopen. Ik zag dit als een mooie kans om eens te kijken of dit iets voor Moon Treasures zou zijn. Inmiddels zijn we een aantal weken live op Ankerstore en stromen de bestellingen binnen. In het begin ging dit in zo’n hoog tempo dat de voorraad er iets sneller doorheen ging dan van te voren gedacht. En daar was ik niet helemaal op berekend. Dus zat er maar één ding op en dat was al mijn suppliers in Bali te contacten en aan het werk te zetten! Ik stelde binnen no time een nieuwe collectie samen en ronde de nieuwe inkoop vorige week af. Op Bali zijn ze nu hard aan het werk om deze nieuwe collectie te maken en deze kunnen we verderop dit jaar verwachten.
In deze collectie zijn 3 soorten bedels verwerkt. Deze hebben allemaal een eigen naam en staan allemaal symbool voor een speciale eigenschap:
De campagne schoot op Bonaire: Bloed(uitstorting), zweet (heel veel zweet) en tranen (van geluk)
Laat ik voorop stellen dat ik ook geen professioneel model ben. Ik heb niet de allermooiste huid, heb (net als 99% van alle andere vrouwen) last van putjes, cellulitis en striae en ben ook geen afgetrainde #fitgirl. En hoewel dit misschien klinkt als een giftige cocktail voor extra onzekerheid triggerde het eigenlijk iets moois in mij. Ik heb jarenlang gestruggled met mijn zelfbeeld. Met daarin een keihard oordeel naar mijzelf: “Je bent pas mooi als je perfect bent. En dat ben je niet, dus ben je niet mooi.” Ik realiseerde me dat het verknipte beeld wat ik had over perfectie en schoonheid niet de wa
En deze waardevolle les is eigenlijk ook precies datgene wat ik met The Spirit of Bali Collection wil uitdragen; Ga staan voor wie je bent (
In de jaren tijdens en vlak na mijn burn out heb ik allerlei baantjes gehad. Maar niets voelde echt als mijn ding. En dan is er maar één weg: uitzoeken wat wel je ding is. Ik besloot een baan te zoeken waarbij ik daarnaast ruimte zou hebben om uit te vinden wat voor mij dan dat ding zou kunnen zijn. En zo kwam ik in de ouderenzorg terecht. Het werken met ouderen bracht me veel liefde en dankbaarheid. Het inzicht dat geluk hem in de kleine dingen zit. Dat je als mens goed bent zoals je bent. Langzaam ontstond er ruimte in mijn hoofd, kwamen er ideeën en het vertrouwen dat ik zelf iets zou kunnen opbouwen.
Wat ik heb geleerd is dat als je, je leven om wilt gooien of het anders wil doen, je een rotsvast vertrouwen moet hebben. Zowel in jezelf als in het pad wat je gaat bewandelen. En daarmee bedoel ik niet het als een controlfreak proberen uit te stippelen. Eigenlijk het tegenovergestelde. Het loslaten en erop proberen te vertrouwen dat alles komt zoals het bedoeld is. En dat als dingen voor jouw bestemd zijn ze ook daadwerkelijk op je pad komen. Dat wil niet zeggen dat je er niet voor hoeft te werken of dat het aan komt waaien. Verre van dat. Moon Treasures is ook niet van de één op andere dag een succes geworden. Dat is iets waar ik nog iedere dag keihard voor werk. Maar dit doe ik voor mijzelf. En ik heb niet meer als ‘doel’ mezelf te moeten bewijzen aan de buitenwereld.
Op dat soort momenten is ondernemen een vloek en een zegen. Een vloek dat het altijd doorgaat maar een zegen dat je zelf kan bepalen hoe, wat en wanneer.
Ik vroeg van de week aan iemand: Hoe komt het dat leven in het ‘nu’ zo moeilijk is? Want ik weet dat ik niet de enige ben die hier mee struggled. Ze gaf me als antwoord dat het mede door de prestatie gerichte maatschappij komt maar ook dat we eigenlijk nooit geleerd hebben om in het ‘nu’ te leven. Dit gaf me een inzicht. Want als iets je nooit geleerd is wil dat niet zeggen dat je het ook nooit zou kunnen leren. Dus i.p.v. bezig te zijn met de volgende stap uitwerken ga ik me nu eens bezighouden met leven in het moment en ik zie wel wat me dat gaat brengen. Alleen deze woorden neerzetten geeft me al een bepaald gevoel van rust.