Deze blog heb je waarschijnlijk aangeklikt omdat de titel je nieuwsgierig maakte. Zelf ben ik dat stiekem vaak ook: Nieuwsgierig naar het verhaal, de struggles en het leven van anderen. En ik weet dat ik niet de enige ben, anders was het lezen van blogs of social media in het algemeen ook nooit zo populair geworden. Ik ben vooral altijd nieuwsgierig hoe mensen dat doen: hun leven leiden. Aangezien er geen handboek of gebruiksaanwijzing voor bestaat. Al zou die af en toe best wel handig zijn 😉

Bloggen is iets wat ik een aantal jaar geleden ben gaan doen. Eerst een verplicht onderdeel tijdens mijn studie, daarna tijdens een burn-out om mijn verhaal en gedachtes van me af te schrijven. Het schrijven van gedachtes op papier geeft een bepaalde rust. Orde in chaos die je soms als mens in je hoofd kan hebben. Bloggen voor Moon Treasures doe ik wanneer ik dat leuk vind om te doen. Vooral om een kijkje te geven achter de schermen van zowel het bedrijf als van mijn eigen leven. Daarnaast vind ik het zelf ook heel leuk om mijn enthousiasme op deze manier met jullie te kunnen delen maar ook open en eerlijk te zijn over bepaalde struggles.

Deze blog ben ik gaan schrijven omdat ik de laatste weken last kreeg van chaos in mijn hoofd. En dacht wie weet brengt het rust als ik het van mij afschrijf. Januari en februari zijn bizarre maanden geweest. Door de tweede lockdown en lancering van de nieuwe collectie kreeg ik het ontzettend druk. Het werd hoogtijd voor een nieuwe inkoop omdat er zoveel items binnen no time uitverkocht raakte. Dat is super leuk maar ook best een beetje stressvol (lees dit in mijn vorige blog).

Daarnaast gebeurde er privé ook van alles. Zo overleed mijn opa en werd onze poes Marie (na wat een simpele ingreep moest zijn) behoorlijk ziek. Zelfs zo ziek dat ze een tweede operatie moest ondergaan, een sonde geplaatst werd en we haar ieder uur handmatig moesten voeden. Daarnaast draaide de webshop uiteraard gewoon door en was er zakelijk ook genoeg te doen.

Op dat soort momenten is ondernemen een vloek en een zegen. Een vloek dat het altijd doorgaat maar een zegen dat je zelf kan bepalen hoe, wat en wanneer.

Ik had me eind 2020 voorgenomen dat ik de maanden januari en februari (meestal de twee rustigste maanden van het jaar) zou gaan gebruiken om te brainstormen en voor het uitwerken van plannen voor de volgende stappen voor Moon Treasures. Maar in plaats van stappen vooruit te zetten kon ik afgelopen tijd niets anders dan stil staan. Ik ben vrijwel altijd bezig met de volgende stap, vooruit willen in plaats van stil te staan en te bedenken dat alles al goed is zoals het is.

Kortom leven in het ‘nu’. Al moet ik eerlijk zeggen dat de uitspraak ‘leven in het nu’ me ook de kriebels geeft en de neiging om degene die het zegt een mep in zijn gezicht te geven 😉 . Maar dat is vaak met dingen die je confronteren, dan weet je dat je daar iets van kan leren of mee moet doen.

Stone man Bali MoonyIk vroeg van de week aan iemand: Hoe komt het dat leven in het ‘nu’ zo moeilijk is? Want ik weet dat ik niet de enige ben die hier mee struggled. Ze gaf me als antwoord dat het mede door de prestatie gerichte maatschappij komt maar ook dat we eigenlijk nooit geleerd hebben om in het ‘nu’ te leven. Dit gaf me een inzicht. Want als iets je nooit geleerd is wil dat niet zeggen dat je het ook nooit zou kunnen leren. Dus i.p.v. bezig te zijn met de volgende stap uitwerken ga ik me nu eens bezighouden met leven in het moment en ik zie wel wat me dat gaat brengen. Alleen deze woorden neerzetten geeft me al een bepaald gevoel van rust.

Dus mocht je me de aankomende tijd zoeken? Ik ben aan het onderzoeken hoe je leeft in het ‘nu’. Als ik er achter ben hoe je dat doet zal ik er een gebruiksaanwijzing over schrijven en hem met jullie delen 😉 !

Liefs,

Alissia