Deze blog heb je waarschijnlijk aangeklikt omdat de titel je nieuwsgierig maakte. Zelf ben ik dat stiekem vaak ook: Nieuwsgierig naar het verhaal, de struggles en het leven van anderen. En ik weet dat ik niet de enige ben, anders was het lezen van blogs of social media in het algemeen ook nooit zo populair geworden. Ik ben vooral altijd nieuwsgierig hoe mensen dat doen: hun leven leiden. Aangezien er geen handboek of gebruiksaanwijzing voor bestaat. Al zou die af en toe best wel handig zijn 😉
Bloggen is iets wat ik een aantal jaar geleden ben gaan doen. Eerst een verplicht onderdeel tijdens mijn studie, daarna tijdens een burn-out om mijn verhaal en gedachtes van me af te schrijven. Het schrijven van gedachtes op papier geeft een bepaalde rust. Orde in chaos die je soms als mens in je hoofd kan hebben. Bloggen voor Moon Treasures doe ik wanneer ik dat leuk vind om te doen. Vooral om een kijkje te geven achter de schermen van zowel het bedrijf als van mijn eigen leven. Daarnaast vind ik het zelf ook heel leuk om mijn enthousiasme op deze manier met jullie te kunnen delen maar ook open en eerlijk te zijn over bepaalde struggles.
Deze blog ben ik gaan schrijven omdat ik de laatste weken last kreeg van chaos in mijn hoofd. En dacht wie weet brengt het rust als ik het van mij afschrijf. Januari en februari zijn bizarre maanden geweest. Door de tweede lockdown en lancering van de nieuwe collectie kreeg ik het ontzettend druk. Het werd hoogtijd voor een nieuwe inkoop omdat er zoveel items binnen no time uitverkocht raakte. Dat is super leuk maar ook best een beetje stressvol (lees dit in mijn vorige blog).
Daarnaast gebeurde er privé ook van alles. Zo overleed mijn opa en werd onze poes Marie (na wat een simpele ingreep moest zijn) behoorlijk ziek. Zelfs zo ziek dat ze een tweede operatie moest ondergaan, een sonde geplaatst werd en we haar ieder uur handmatig moesten voeden. Daarnaast draaide de webshop uiteraard gewoon door en was er zakelijk ook genoeg te doen.
Op dat soort momenten is ondernemen een vloek en een zegen. Een vloek dat het altijd doorgaat maar een zegen dat je zelf kan bepalen hoe, wat en wanneer.
Ik had me eind 2020 voorgenomen dat ik de maanden januari en februari (meestal de twee rustigste maanden van het jaar) zou gaan gebruiken om te brainstormen en voor het uitwerken van plannen voor de volgende stappen voor Moon Treasures. Maar in plaats van stappen vooruit te zetten kon ik afgelopen tijd niets anders dan stil staan. Ik ben vrijwel altijd bezig met de volgende stap, vooruit willen in plaats van stil te staan en te bedenken dat alles al goed is zoals het is.
Kortom leven in het ‘nu’. Al moet ik eerlijk zeggen dat de uitspraak ‘leven in het nu’ me ook de kriebels geeft en de neiging om degene die het zegt een mep in zijn gezicht te geven 😉 . Maar dat is vaak met dingen die je confronteren, dan weet je dat je daar iets van kan leren of mee moet doen.
Ik vroeg van de week aan iemand: Hoe komt het dat leven in het ‘nu’ zo moeilijk is? Want ik weet dat ik niet de enige ben die hier mee struggled. Ze gaf me als antwoord dat het mede door de prestatie gerichte maatschappij komt maar ook dat we eigenlijk nooit geleerd hebben om in het ‘nu’ te leven. Dit gaf me een inzicht. Want als iets je nooit geleerd is wil dat niet zeggen dat je het ook nooit zou kunnen leren. Dus i.p.v. bezig te zijn met de volgende stap uitwerken ga ik me nu eens bezighouden met leven in het moment en ik zie wel wat me dat gaat brengen. Alleen deze woorden neerzetten geeft me al een bepaald gevoel van rust.
Dus mocht je me de aankomende tijd zoeken? Ik ben aan het onderzoeken hoe je leeft in het ‘nu’. Als ik er achter ben hoe je dat doet zal ik er een gebruiksaanwijzing over schrijven en hem met jullie delen 😉 !
Liefs,
Alissia
Zoals ik al schreef: liefde is overal en altijd. Zelfs in deze vreemde tijd waarin liefde soms heel ver weg lijkt. Rellen, eenzaamheid en harde maatregelen het lijkt soms wel de ‘normale’ gang van zaken te zijn geworden.
Het werd dan ook noodzaak om zo snel mogelijk te beginnen met het inkopen van aanvulling en nieuwe items. En daar ben ik de afgelopen weken dan ook druk mee geweest.
Ik ben daarom ontzettend dankbaar dat 2020 voor mij een heel bijzonder jaar is geweest, en wel op een goede manier.
Ten eerste: ik weet dat de meningen verdeeld zijn over reizen tijdens Covid. Ook wij hebben deze beslissing goed doordacht en het is een wel afgewogen keuze geweest.
Zou ik het aanraden om nu op reis te gaan? Ja en nee. De dagen voor vertrek waren behoorlijk zenuwslopend. Je laten testen, hopen dat de uitslag negatief is en vooral op tijd binnen is. De strenge controles, 10u in het vliegtuig met een mondkapje etc. Maar ik zou het zo weer doen. Ik ben ontzettend dankbaar dat wij deze reis hebben kunnen maken. De sfeer op Bonaire was heel relaxed, de mensen super aardig en bovenal was het ontzettend rustig. Soms hadden we het idee dat we op een onbewoond eiland waren!
Zoals voor iedereen loopt dit jaar anders dan gepland. De meeste mensen starten in januari met goede voornemens, plannen en bepaalde doelen voor de rest van het jaar. Jij vast ook. Ik in ieder geval wel. Nu heb ik ontzettend veel geluk gehad dit jaar en mag ik absoluut niet klagen, en dat ga ik zeker ook niet doen.
Plan B?